Dünya kötüydü ve biz yaşıyorduk.Tutunduğumuzun ne olduğunu bilmesek te yaşıyorduk.Defne yaprağı gibi bize onu bahşeden tanrıların rahmetine sığınarak iyi şeyler diliyorduk.
Aslında çok gereksiz şey vardı yaşantımızda hepsine birer ad koymuştuk ve delicesine sahiplenmiştik.Hayat böyle gider sanıyorduk.Kafamıza bir şey düşse sebebini sorgulamayacak kadar sinmiştik belki de.
Bulduğumuz kalıplar bahanesine kulp olamamıştı.İnsanoğlu için o kadar çok hayal kırıklığı varken bu sahte gülüşlerde nereden geliyordu?
İyi insan var mı? Ondan bile emin değildim.Beni şaşırtmayacaksınız öyle değil mi?
İnsan kusurları ile var olur aslında ama biz bir mükemmelliğe takılıp kalmışız kusur anormal geliyor,güneşi balçıkla sıvıyoruz yüz yıllardır.
Komik dediğiniz şeyleri gerçekten anlamıyorum.Ağlayasım geliyor hatta ortada dolaşan saçmalıkları görünce bağrınıza bastıklarınız yani sizin gibi olanlar uğraşmazsınız biliyorum benim gibilerle zaten söylemiştim ayak uyduramam diye.
Bana kurabileceğiniz uzun cümleleri koyun önüme ve yapabileceğiniz akıllı manevraları ve ben sizi şöyle bir süzeyim iyicene.
Maymundan geldiğine kızan insanoğlu neyden gelseydi tatmin olurdu sorusu kurcalıyor aklımı bazen.
Bana haddimi bildirmeniz gerek farkındayım,aklıma geldikçe kırılacak kalemim.
Dünya sahnesi gerçekten uçsuz bucaksız oyunlar akıl almaz şekilde kurgulanmış oyuncular hırslı.
Bekliyordum gerçekten.Bana bu hikayeyi anlatalı uzun zaman oldu ama hala beklemem gerek biliyorum.Benim için sabretmen gerek dediğinde ona inandım gerçekten inandım ve bu sarsılmaz inancım belkide bunları yazmama sebep oluyor.
Nerede olduğunu bilmek isterdim...Ya da gerçekten çabalıyor mu bilmek isterdim.
Dünya ile ilgili masallar derdi bana öncesi ve sonrası olarak...Hepsi gerçek ve yaşanmış derdi.Ve sana boş sayfalar bırakıyorum.Aşkını da doldurmayı sakın unutma demişti bana hep nefret barınmasın içinde.
Kaç kişi bu kadar şanslı olabilir ki?
Evet ben sizin sahip olduklarınız bende yoktu ve üstümde taşıyamıyordum.Ama o bunları bile bile benim yanımdaydı benim(ile)idi.Çok güzel bakardı ama şimdi uzaklarda.
''Rüzgar esse yüzüne yanağına dokunan ben olacağım,
Yağmur yağsa gözlerini ıslatsa silen yine ben olacağım,
Sen yeter ki bekle''
Doğru zamanı beklemeyenler hep pişmanlık duydu,acısını içlerinde hissettiler. Yol her zaman uzun değildir.
Kelimelerim senin için çoğalacak....
Aslında çok gereksiz şey vardı yaşantımızda hepsine birer ad koymuştuk ve delicesine sahiplenmiştik.Hayat böyle gider sanıyorduk.Kafamıza bir şey düşse sebebini sorgulamayacak kadar sinmiştik belki de.
Bulduğumuz kalıplar bahanesine kulp olamamıştı.İnsanoğlu için o kadar çok hayal kırıklığı varken bu sahte gülüşlerde nereden geliyordu?
İyi insan var mı? Ondan bile emin değildim.Beni şaşırtmayacaksınız öyle değil mi?
İnsan kusurları ile var olur aslında ama biz bir mükemmelliğe takılıp kalmışız kusur anormal geliyor,güneşi balçıkla sıvıyoruz yüz yıllardır.
Komik dediğiniz şeyleri gerçekten anlamıyorum.Ağlayasım geliyor hatta ortada dolaşan saçmalıkları görünce bağrınıza bastıklarınız yani sizin gibi olanlar uğraşmazsınız biliyorum benim gibilerle zaten söylemiştim ayak uyduramam diye.
Bana kurabileceğiniz uzun cümleleri koyun önüme ve yapabileceğiniz akıllı manevraları ve ben sizi şöyle bir süzeyim iyicene.
Maymundan geldiğine kızan insanoğlu neyden gelseydi tatmin olurdu sorusu kurcalıyor aklımı bazen.
Bana haddimi bildirmeniz gerek farkındayım,aklıma geldikçe kırılacak kalemim.
Dünya sahnesi gerçekten uçsuz bucaksız oyunlar akıl almaz şekilde kurgulanmış oyuncular hırslı.
Bekliyordum gerçekten.Bana bu hikayeyi anlatalı uzun zaman oldu ama hala beklemem gerek biliyorum.Benim için sabretmen gerek dediğinde ona inandım gerçekten inandım ve bu sarsılmaz inancım belkide bunları yazmama sebep oluyor.
Nerede olduğunu bilmek isterdim...Ya da gerçekten çabalıyor mu bilmek isterdim.
Dünya ile ilgili masallar derdi bana öncesi ve sonrası olarak...Hepsi gerçek ve yaşanmış derdi.Ve sana boş sayfalar bırakıyorum.Aşkını da doldurmayı sakın unutma demişti bana hep nefret barınmasın içinde.
Kaç kişi bu kadar şanslı olabilir ki?
Evet ben sizin sahip olduklarınız bende yoktu ve üstümde taşıyamıyordum.Ama o bunları bile bile benim yanımdaydı benim(ile)idi.Çok güzel bakardı ama şimdi uzaklarda.
''Rüzgar esse yüzüne yanağına dokunan ben olacağım,
Yağmur yağsa gözlerini ıslatsa silen yine ben olacağım,
Sen yeter ki bekle''
Doğru zamanı beklemeyenler hep pişmanlık duydu,acısını içlerinde hissettiler. Yol her zaman uzun değildir.
Kelimelerim senin için çoğalacak....
![Blogger Anneler](http://a href="http://blogger-anneler.blogspot.com/"/><img src="http://3.bp.blogspot.com/-um1clNrYcV0/T0uCqDnT9wI/AAAAAAAAAHI/J_GBy_jiXZY/s1600/blgranneler.jpg "/></a>){kind=link}