Çok büyük kutlama yapmadan,aslında ne istediğini bilerek yeni yılı iyi karşılamayı yansıtabilmek için yazma dürtüsü en büyük yardımcım olsa gerek.
Ama önce kurtulamadığım ağırlıklar var annelik ile birlikte beni daha çok sarsan...
2014 bitiyor ama ben hala 15 yaşında 16 kg'nının ağırlığından kurtulamıyorum,o gözler hala içime işliyor.Kendilerini o annenin yerine koyamayıp ''oh iyi olmuş'' diyebilenleri yok etmek istiyorum benim kalbimde hala yeriniz yok.
Mesela fıtratı hala anlayamıyorum o kadar çözülmesi gereken şey var iken 2014 yılında bunların konuşuluyor olması sadece bana mı rahatsızlık veriyor. Ne zaman kadınlığımızdan gurur duyduğumuz yıllara adım atmaya başlayabileceğiz?
Sonra mesela bu ölümde fıtratta yaşamın bu kadar ucuz olduğu her şeyin öteki dünya ile bağdaştırıldığı ve sonra din ile ahkam kesildiği bir ülkede bu kadar hırsı,parayı ve egoyu anlayamıyorum.
Mesela kadın cinayetlerinden zevk alınan başka bir yer var mıdır bana bunun cevabını verebilecek olan var mı? ki koca bir nesli bir kadınlar yetiştirirken?
2014 bitiyor ama dünya da bir tek biz acılar yaşıyormuş gibi davranıyoruz ya o zaman diyorum evrensellik nerede yıl boyunca sözde müslümanlıktan başlayıp diğer acılara,gözyaşılarını hala anlayanları anlayamıyorum...Böyle bir düzende sadece müslümanlar cennetlik ise biri bana bunu da açıklasın lütfen!
Mesela ekonomimiz çok iyi , çok güzel gelişmeler yaşanıyor derken o kadar çadırda yaşayan,o kadar evsiz ve işsiz olan, asgari ücretin geçim için yeterli olduğunu düşünen zihniyetler oldukça zengini,aksarayı, otomobili, sms paralarını anlayamıyorum benzin,vergi cart curt onları bir zahmet anlamayayım artık.
Mesela kesilen ağaçları da anlamıyorum, ileride onlara muhtaç olacağın zamanları düşünürken inan üzülüyorum çünkü çırpınacaksın biliyorum, ama senin gözünde sadece bir ağaç öyle değil mi?
Mesela hayvanlar aşağılarken kendimizin bu kadar hayvan olabilmesini hala anlamıyorum ki benim kızım gazetede gördüğü bir at resmini bile öpebilirken yetişkin adı altında yaptıklarınız bana çok saçma geliyor. Öğrenin be kardeşim artık başka canlılar ile de birlikte yaşamayı! Hepimiz bütünün parçalarıyız ,çok geç olmadan tamamlayalım hep birlikte.
Ama şunu da biliyorum 2014 biterken herkes kendi bacağından asılıyor, adalet bir gün yerini bulacak, ama o adalet sizin sayenizde olmayacak. Aydınlık Türkiye, beyaz Türkler gibi her yerde konuşan sayın abilerimiz ve ablalarımız sizleri de hiç anlamıyorum, hazıra konmuşsunuz benim geleceğime ne bırakıyorsunuz diye sorarım size?
Ben çok doğruyum ve tüm bunları kendim harika olduğumdan mı yazıyorum?Yanından bile geçmiyorum. En azından farkındalığım, en azından kahkaham , en azından doğallığım, yada yalnızlığımla mutlu olabiliyorum
Ben anneyim, ben kadınım, ben genç kızım, ben çocuğum, ben senim, ben eşcinselim, ben çocuğum , dinsizim,dinliyim, siyahım beyazım diyebiliyorum...
Ve 2015 e girerken bu farkındalığın daha da artarak, annelik anlarımın çoğalarak her gün pes etmeden o gülümsemeyi kaybetmeden yoluma devam etmeyi her şey den çok ama çok istiyorum.
Birgün aynı masalarda otururken de en çok bunu hatırlayalım olur mu?
Birsen
Ama önce kurtulamadığım ağırlıklar var annelik ile birlikte beni daha çok sarsan...
2014 bitiyor ama ben hala 15 yaşında 16 kg'nının ağırlığından kurtulamıyorum,o gözler hala içime işliyor.Kendilerini o annenin yerine koyamayıp ''oh iyi olmuş'' diyebilenleri yok etmek istiyorum benim kalbimde hala yeriniz yok.
Mesela fıtratı hala anlayamıyorum o kadar çözülmesi gereken şey var iken 2014 yılında bunların konuşuluyor olması sadece bana mı rahatsızlık veriyor. Ne zaman kadınlığımızdan gurur duyduğumuz yıllara adım atmaya başlayabileceğiz?
Sonra mesela bu ölümde fıtratta yaşamın bu kadar ucuz olduğu her şeyin öteki dünya ile bağdaştırıldığı ve sonra din ile ahkam kesildiği bir ülkede bu kadar hırsı,parayı ve egoyu anlayamıyorum.
Mesela kadın cinayetlerinden zevk alınan başka bir yer var mıdır bana bunun cevabını verebilecek olan var mı? ki koca bir nesli bir kadınlar yetiştirirken?
2014 bitiyor ama dünya da bir tek biz acılar yaşıyormuş gibi davranıyoruz ya o zaman diyorum evrensellik nerede yıl boyunca sözde müslümanlıktan başlayıp diğer acılara,gözyaşılarını hala anlayanları anlayamıyorum...Böyle bir düzende sadece müslümanlar cennetlik ise biri bana bunu da açıklasın lütfen!
Mesela ekonomimiz çok iyi , çok güzel gelişmeler yaşanıyor derken o kadar çadırda yaşayan,o kadar evsiz ve işsiz olan, asgari ücretin geçim için yeterli olduğunu düşünen zihniyetler oldukça zengini,aksarayı, otomobili, sms paralarını anlayamıyorum benzin,vergi cart curt onları bir zahmet anlamayayım artık.
Mesela kesilen ağaçları da anlamıyorum, ileride onlara muhtaç olacağın zamanları düşünürken inan üzülüyorum çünkü çırpınacaksın biliyorum, ama senin gözünde sadece bir ağaç öyle değil mi?
Mesela hayvanlar aşağılarken kendimizin bu kadar hayvan olabilmesini hala anlamıyorum ki benim kızım gazetede gördüğü bir at resmini bile öpebilirken yetişkin adı altında yaptıklarınız bana çok saçma geliyor. Öğrenin be kardeşim artık başka canlılar ile de birlikte yaşamayı! Hepimiz bütünün parçalarıyız ,çok geç olmadan tamamlayalım hep birlikte.
Ama şunu da biliyorum 2014 biterken herkes kendi bacağından asılıyor, adalet bir gün yerini bulacak, ama o adalet sizin sayenizde olmayacak. Aydınlık Türkiye, beyaz Türkler gibi her yerde konuşan sayın abilerimiz ve ablalarımız sizleri de hiç anlamıyorum, hazıra konmuşsunuz benim geleceğime ne bırakıyorsunuz diye sorarım size?
Ben çok doğruyum ve tüm bunları kendim harika olduğumdan mı yazıyorum?Yanından bile geçmiyorum. En azından farkındalığım, en azından kahkaham , en azından doğallığım, yada yalnızlığımla mutlu olabiliyorum
Ben anneyim, ben kadınım, ben genç kızım, ben çocuğum, ben senim, ben eşcinselim, ben çocuğum , dinsizim,dinliyim, siyahım beyazım diyebiliyorum...
Ve 2015 e girerken bu farkındalığın daha da artarak, annelik anlarımın çoğalarak her gün pes etmeden o gülümsemeyi kaybetmeden yoluma devam etmeyi her şey den çok ama çok istiyorum.
Birgün aynı masalarda otururken de en çok bunu hatırlayalım olur mu?
Birsen