OKUMA SORUNSALI

Ben okuyorum ya siz?

Bu aralar gerçekten çok kafam takılıyor. Okumak yani nasıl oluyor da ben sizin okuduğunuz gibi okuyamıyorum?
Ya Türkiye'de gerçekten kitap okuyanların sayısı oldukça fazla ya da istatistikler bizi kandırıyor ? hani yoksa hangi bütçeyi ayırıp kitabı okuyoruz ve özümsüyoruz?
çok mu hızlı okuyoruz?
anlama kabiliyetimiz çok mu fazla?
hani okullarda kafamıza vururlardı nerede o çocuklar?
hepimizin ordinaryüs olması imkansız ki okuduklarımın yetmediğini  deli gibi gözlemleyebiliyorum başkası konuşurken başka konulardan bahsederken. o zaman diyorum daha çok zamanım var ama aslında o kadar zamanım yok ki!
imlayı bile halledememiş çocuklarız biz ( çok sevemedim o da ayrı bir konu)
bunu bir eleştiri olarak söylemeyi büyük keyifle yapacağım sanırım ''küçük prens '' hepimiz biliriz bu şahane kitabı ben okuduğumda küçüktüm oldukça ve o kitabım hala durur ve sanırım o zamanlar popüler değildi? değerini biliyor muydunuz? şimdi bir sürü yan ürünü ile birlikte tam bir fenomen oldu ( birileri mi istedi yoksa siz mi ) bunda bile bizi bilinçli olarak yönlendirmiş oluyorlarsa bence durum çok vahim.
okuma özgürlüğüne inanırım evet ben genelde özgürlüğe inanırım ama güdülmüş tutumlara karşı alerjim var işte.
okuyun ama gerçekten okuyun bu uyanışımı çok sevdiğim birisi sağlamıştı bana okuma açlığını, araştırma şevkini dinlerken işte demiştim ben bunu kaçırıyorum eksik olan bu.
okumak bizi özgürleştirecek bakın gerçekten bunu yapacak
zincirlerin bu zamana kadar işe yardığını görmedim ama en saçma zincirlerin beynimizin içinde olduğunu da biliyorum o yüzden başlamamız gereken tek yer kendimize ait olan sonrası sanırım  kendiliğinden gelecektir.
iyi okumalar


 

Read More

BİR TUVALET HİKAYESİ

Öncelleri çok fazla düşünürdüm. Sonuçta tuvalet bu bir yerden başlamak gerekiyor. Ama ne yalan söyleyeyim öylede kasan bir anne olmadım. Doğal akışında olacaksa oldum dedim. Eğer Lavinya hazır değilse zorlamanın gereği yoktu.
Şu anda 1 haftayı tamamlamak üzereyiz. Her şey olması gerektiği gibi diyor.
Lavinya mayıs ayında tam 3 yaşını dolduracak.
Bir akşam evde oturuyorken kendisi popoma bir şey oluyor haydi tuvalete gidelim diyerek beni tuvalete götürdü. Lazımlığına oturdu, ilk önce musluğu açtım bak dedim çiş yapmak böyle bir şey ses duyacaksın. Oturduk uzun bir süre sorular soruyor, şarkılar söylüyordu. Ve birden yapıyorum dedi ve gerçekten  yapıyordu. Hoşuna gitmişti  eh dolaylı olarak benimde. O akşam yatana kadar hep tuvalete yapmak istedi. Gece bağlamaya devam ettim. Gündüz sürekli açık tuttum evet arada kaçırdığı ve bir kaç pantolon değiştirdiğimiz oldu. Aşırı tepki göstermedim sadece tuvaletini geldiğini hissettiğin zaman '' anne koş tuvalete'' gidelim cümlesini sürekli tekrarladım.
Büyük tuvaletini 3.günde yapmaya başladı nasıl tepki vereceğini çok merak ediyordum. Korktuğumun aksine kötü bir tepki vermedi yalnız tuvaletin içinde büyük tuvaletinin kalmasını istemeyerek '' anne al onu oradan pis '' dedi. Her seferinde temiz olmalıymış.
Artık daha istekli gidiyor,  pantolon ve iç çamaşırını kendi indirip tekrardan giymek istiyor. Gerçi bu aralar uzun zamandır '' hep ben '' inatlaşmalarını yaşıyoruz. Keyiflide oluyor. O bana kızıyor ben ona kızıyorum orta noktayı buluyoruz.
Tuvalet konusuna geri dönersek, öğlen uykularında da artık altı açık .Sanırım genelde kitabına uyduran bir anne olamayacağım ne kadar okuduğumu beni tanıyanlar bilir. Ama bazen gerçekten çocuk büyütürken özellikle yazılanlar biraz yetersiz kalabiliyor orada devreye siz ve çocuğunuz giriyor. Bana sorarsanız önemli olanda sizin nasıl iyi bir ikili olduğunuz ve bebeğinize ne kadar güvendiğiniz.

Bu arada tuvalet konusunda etraftan çok şey duyacağınızı biliyorum. Evet sizde farkındasınız ama etrafa bir şey kanıtlamak zorunda değilsiniz.
zaman bazen işe yarayan tek şey olabiliyor

Read More