27 Mart 2009 Cuma


Bu saate oturup hiç aklıma estiği gibi yazacağımı sanmıyordum ama bu resme bakınca yanına birşeyler karalamalıyım diye düşündüm.Öyle ya sürekli ciddi yazılar koyamazdım.Arada bir bu şekilde saçmalamaya hakkım olduğunu düşünüyorum.Son günlerde anormal derece hormon seviyelerimin iyi olduğunu düşünüyordum ki bunun sebebi sanki çok uzun süre okuduğum şehirden kendi şehrime tatil için geldiğimi hissetmek gibi anlar yaşadımki bunun üzerinden artık zaman geçti ve ben ''miş'' li konuşmak istemiyorum.Ama birkere o havayı içime çektim ve..bunu derken hangi noktaya parmak basacağımı unuttum.
Gelinlik evet resimi bu yüzden koymuştum ya gerçek hoşuma gitti hani sık böyle şeyler beğendiğimde değil ama kendim için seçebilceğim bir şey olabilirdi diye düşündüm.Ki benim üstümde onun üstünde durduğu gibi durur mu oda tartışılır:)
İşte böyle ben yarın yine 2.hayatıma geri dönüyorum ve kendime bol şans diliyorum.Koşturmadan yakalayamıyoruz nede olsa...

20 Mart 2009 Cuma

Bir şey olabilirdi

Ben bulamazken kaybetmişler çoktan.Umursamamışlar akıp giderken .Herkes hayat uzun sanarak kılıfına uydurmaya çalışmış anladığım kadarı ile.Tüm düşünceler de bu yüzden yasaklanmış..Uzay boşluğuna bırakmışlar sadece.Dünya daha güvenli bir yer olabilirdi.Artık duyduğum en üzücü haber için üzülmeme kararı aldım.Yoksa her tarafımı saracaklar biliyorum.
Kamufle edilmiş duygularım çoktan silindi.Nereye dönmek istediğimi gerçekten bilmiyordum.Kabul etmeliyim ki biraz da korkuyordum.Açıklanamayacak şeyler değil ama beceriksizliğimle eş değer tuttuğum bir çok şey var.İnsanın kendine yüklenmesi nasıl bir şeydir biliyorsunuzdur az çok işte ben o kulvarda kaldım çoğunlukla.Yardım istedim mi evet ama bunu isterken çok gururluydum ve az da olsa bir şeyleri değiştirme tutkusu vardı içimde..Dünyayı değiştirmek gibi saçma sapan şeylerin sadece rock müzikle olmayacağını anladığımda çok yıkılmıştım.Boşuna uğraştıklarını söylemiyorum tabi.Ama gerçekten daha büyük delikler var. Evet ama hala çok tutkuluyum,hafızam çok güçlü ve işime gelmiyorsa silmem için boşuna uğraşmayın.Bir süre yayın akışınıza zarar verebilirim.Benim kelimelerim hiçbir zaman ok olmadı ki siz hedefim olasınız.Kendinize pay çıkarmanıza izin veremeyecek kadar bencil bir haldeyim.
Belli ki sizinle aynı dilde konuşamıyorum.
Tamam şimdi dur ve hepsini başa sarmayı dene..Gerçekten yani gerçekten durmanın ne demek olduğunu bilmiyorumsun?. Ya da bunların gerçekten katlanılması gereken şeyler olduğunu düşünmen ve gizliden gizliye hiç bitmemesini istemen.Kendine ne çeşit bir acı çektirdiğini düşünüyorsun…Burada işte biraz durdu.Ya ben,beni nasıl durumda bıraktığın hakkında hiçbir fikrin yok…(bunu söylerken daha az kırıcı sözler seçmeye dikkat etmiş olmalı..)Ama ben sadece kendi beynimi yiyordum. Her şey daha az olmalıydı,ben ben olurken tüm bunları hesaba katmamışım özür dilerim,bir sınırım yok sanıyordum.Ama bir çok şeye ucundan katkım olmuş zaman geçtikçe…Bir yıldız gibi parlamadım hiçbir zaman.
Seni dinlemeyi gerçekten istiyorum.Öte yandan birleştirmem gereken bir çok parça var..
Bu bir hikaye olabilir miydi?
Yada şu şekilde düşüncelerimi bir şekilde aktarabilir miydim.
‘’ Kapı gıcırtısından sonra bir yerde ölü doğan düşünceler,hayatta kalabilmek için yaşam mücadelesi veriyorlardı.Soluk benizli ,insanlar renksiz ve katıksız düşünceleri ile beni korkutuyorlardı.Bir katil bile olabilirlerdi.Her şekilde orada olmayacağım..Adım attığınız yerde biteceğim.
Keşke daha çok zamanım olsaydı.Yazı tahtası getirin bana sahte gülücüklerinizi oraya çizmek istiyorum ve bir öğretmen edası ile sizin için bunların ne anlama geldiğini öğrenmek istiyorum.Yanılıyorsam, hepiniz sınıfı geçeceksiniz.Size bana sunulanı öneriyorum sadece 2 saatiniz var.
Ruhumu tüketmeye çalışıyor,hepiniz akıllı olduğunuzu düşünüyorsunuz.Kazdığınız kuyuya batacaksınız,benim için yapacak hiç bir şeyiniz yok.Açık açık belirtmeliyim ki benim için aslında var olmadınız ve uzaklara gidiyorum
Anladım ki ben sizin düşmanınız bile olamam,işte yine bu yüzden gidiyorum..Artık başka zihniyetlerde boy ölçüşmeyi denemeniz gerek siz yere çakılırken ben havalanacağım.
Lütfen artık sınırlarımı yıkma..Duramayacağım hiçbir mezar yok hepsine dualar oku,kulaklarıma sözcükleri fısılda,öperken iz bırak.
Korkmuyorum gece bitince yanımda olacaksın…’’

Böyle bir şey olabilir miydi?
Daha neler neler yazabilirdim diye düşünüyorum.Sonlandırmak için çok erkenmiş gibi geliyor.Ama dediklerin hala kulaklarımda çınlıyor.’’Ne zaman istemeyi sonlandıracaksın…Öyle olmasını gerektiğin şeyleri her zaman elde edemezsin.’’ Bunu bilerek yapmadığını düşünmek istiyorum,yinede seni dinlemeye hazırım.
Sadece kalsaydın yani bunun olma ihtimalini düşünseydim.Ve avucumu açtığımda sana gösterecek çok şeyim olduğunu söyleseydim bu seni ikna eder miydi?
Buna burada ara vermem gerektiğini düşünmeye başladım nedense.İstemediğin zamanlarda seni geri getirmek gibi bir şey olsa gerek…