16 Ekim 2009 Cuma

Mola Zamanı...

Bugün kendime gölge etmeyeyim demiştim ama yine de kendime engel olamadım.En çok zaman geçiyor bir ben bakıyorum öyle boş boş çünkü artık anlam konduramıyorum.Artık yıkım uğruna bir çaba sarf etmek istemiyorum,itiraz da etmediğim için sorun ortadan kalkmış oluyor
İnsanları hak veriyorum,veriyorum ki akıllı olduklarını sansınlar çünkü şu bilmem son bir kaç senedir kimsenin egosundan başka tatmin edecek hiçbir şeyi kalmamış acizsiniz diyorum ama yine de anlamıyorlar.
Ben kendi halimdeyken onlar başka alemlere dalıyorlar ki bence kimse kimseyi rahatsız etmemeli ben kendimle zor uğraşıyorum zaten.Ama kafam rahat o yüzden ne kadar uğraşsam da kendimi bilmem çok önemli.
Kendime göre diyorum,çekilirim bir köşeye izlerim insanları sessiz ve hiçte ağzımı açmam onlar mutlu ben mutlu sağ selamet durumlarını yaşarız kimsede zararlı çıkmaz.Zaten ben istemiyorum ki gelsinler benim bahçeme dalsınlar birkaç bir şey ekmeye çalışasınlar.İnadım inattır sonu beni ilgilendirmiyor.
Beynim bu aralar çok meşgul,eski alışkanlıklarımı kazanmaya çalışıyorum o yüzden bakım altındayım elleşmeyin.
Yaz bitti derken ben daha sonbaharı yaşayamadım hadi bakalım havalar iyice değişmeye başlayacak ve ben sıcacık yatağımdan her kalktığımda keşke biraz daha uyuyor olabilsem iç geçireceğim ama napalım yürütmemiz gereken bir hayat rutini var koşturmalıyız evvela sonra oturup soluklanmalıyız inkar etsekte o kısır döngü buluyor bizi.Ama çoğu zaman bir zirvedeymişçesine davranmaktan alıkoyamıyorum kendimi
Sonuçta zaten önemli olan günlerimizi geçirmek herkes tek bir sonuca varıyor ''Mutlu olamana bak hayat çok kısa''
O yüzden biz dünyalılar bunu diğer evrendeki dostlarımıza bir an önce aktarmalıyız...