YAP-BOZ

Herkesin işi çok, bahane bol zaten hayatta bize bol keseden atıyordu buyurun yaşadıklarınızın tekrarını istediğiniz kadar yaşayın (sıkıyorsa eğer) genelde oturup bön bön bakmalar kalıyor geriye. Yaptıklarımızdan sorumlu olmak bir kenara dursun, söylediklerimizi duymuyor kulaklarımız bile sevgi havada asılı kalmış tutan saçıyor etrafa tek kullanımlık gibi adam gibi karşına çıkacak nerede.

Meşgul insanlarız biz, duygusal olmak bünyeye zarar mühim konularımız var görmezden gel bak nasıl işe yarıyor. Cevap almayı zorlaştıran durumlara sokmaya bayılıyoruz birbirimizi. Çok mühim öleceğim desen umurunda olmayacak, dönüp arkasını gidecek. Sorsan önemsedi, sorsan sevdi yok birde senin için paraladı kendini de al işte kulaklarım bayram etsin yüzüm kalmasın bana masal anlatıyor musun diye sormaya.

Bugün günlerden ben yokum diye kendinizi parçalamayacağınız günlerden biri daha olsun varsın, bende parçalamadım olsa olsa üzüldüm, aptal geri dönüp baktığında kimler kafasını vuracak acaba o duvarlara sessiz kaldığı durumlara, geri döndüremediği anılara. Sen yaptın sen buldun sus otur yerine aslında değil mi? Yok nerede, herkesin filozofluğu kendine anladım ben boş olmaktan ibaret dolu sandığımız meseleler.

Üşengeç haller zinciri, susmakla da erdemli olunmuyor artık. Susan neden sustuğunu unutmuş artık sorsan nerede diye delirdin mi diye bakacak sana.

Önemseriz aslında ama neden olduğunu bulan yok hala ciddiyizdir aslında, kuralları takip eder sarı kart çıksa bile bildiğimiz doğrudur çözdük çözdük aşkın doğasında çözdük seviyor ya yeter işte, perde arkası filan yok geçen bir uğrar giden gitmiştir, bugünü yaşamak biraz tutukluk yapar. Şu anda terlediğim gibi çok gerçek bazı gerçekler acı gerçek demiyorum oldu birde oradan yakın sonra, bu yüzyılda keşfedildi cesaret sırtımda düşürmeye çalış bak karşılığı ne oluyor ben çıplak kaldım o cesaretler sen hala alfabenin c harfine gelemedin bile! Uzaktan bakmak nasıl açıyor mu içini diye soracağım muhataplık sıfır artık bende kısacası değişiklik var mı sen ondan haberdar et beni, dünya böyle sürüklenirken ne getirdin de beni şaşırtacaksın!

Yok, yok ben daha öncede görmüştüm sende ki bu hali, tekil şahıslar ortada. Kendimden başkasına alınmadım ben. Çek üstüne bak bakalım tam gelecek mi sana.

Ben bildiğimden başkasını sokmadım koynuma, kaçtıkça kaybolanlara hoş bir ara onları da biliyordum sanıyordum ya! Dönemlere ayırmak zorlaşıyor giderek, sığdırmakla uğraştırmayın beni, sadece buradayım demekten korkan yüzler görmekten bunalmak üzerim karşılıklı yorulmayalım!

Zira bendeki bu hal bur ruh gün geçtikçe aşıyor kendini mantık gelmiş oturmuş yerini bulmuş o kadar olur. İnan diğer şeylerden daha az yordu beni. Tabi gerekiyormuş bir takım canıma okumalar filan ki anca zaten.

Varken yok olmak çağı bize mahsus sanırım, olmadı deyip atıveriyorsun nasıl olsa. Ha taş, ha kalp ne fark eder, sen bırak kendini kurtar, yoksa hasarım sana da bulaşır filan aman diyeyim. Değişmiyor çünkü bazı şeyler kaçmışsan zamanında vardır bir sebebi şimdi oturup düşünme neden diye, aslında ilk kararlar var ya onların gözünü sevmek gerekirmiş te çocukluğuma verdim gitti!